پسرکی از مادرش پرسید : مادر چرا گریه می کنی؟مادر فرزندش را در آغوش گرفت و گفت : نمی دانم عزیزم ، نمی دانمپسرک نزد پدرش رفت و گفت : بابا ، چرا مامان همیشه گریه می کند؟ او چه می خواهد؟پدرش تنها دلیلی که به ذهنش می رسید ، این بود : همه ی زنها گریه می کنند ، بی هیچ دلیلیپسرک متعجب شد ولی هنوز از اینکه زنها خیلی راحت به گریه می افتند، متعجب بودیکبار در خواب دید که دارد با خدا صحبت می کند ، از خدا پرسید: خدایا چرا زنها این همه گریه می کنند؟خدا جواب داد : من زن را به شکل ویژه ای آفریده ام . به شانه های او قدرتی داده ام تا بتواند سنگینی زمین را تحمل کندبه بدنش قدرتی داده ام تا بتواند درد زایمان را تحمل کند ، به دستانش قدرتی داده ام کهحتی اگر تمام کسانش دست از کار بکشند ، او به کار ادامه دهدبه او احساسی داده ام تا با تمام وجود به فرزندانش عشق بورزد ، حتی اگر او را هزاران بار اذیت کنندبه او قلبی داده ام تا همسرش را دوست بدارد ، از خطاهای او بگذرد و همواره در کنار او باشد و به او اشکی داده امتا هرهنگام که خواست ، فرو بریزد . این اشک را منحصرا برای او خلق کرده ام تا هرگاه نیاز داشتبتواند از آن استفاده کندزیبایی یک زن در لباسش ، مو ها ، یا اندامش نیست . زیبایی زن را باید در چشمانش جست و جو کرد
جملاتی از بزرگان در خصوص زن
زن شاهکار خلقت استبرنارد شاودر دنیا تنها دو چیز زیباست ، زن و گلمالربتمدن چیست ؟ نتیجه نفوذ زنان پاکدامن استامرسونزن رسماً مربی مرد و مهّذب اخلاق اوستآناتول فرانس اگر زن نبود نوابغ جهان را چه کسی پرورش می داد ؟ناپلئونمردان آفریننده کارهای مهمند و زنان به وجود آورنده مردانرومن رولانمردان قانون وضع می کنند و زنان اخلاق به وجود می آورندته ورسیهخشم زن مانند الماس است می درخشد اما نمی سوزاندرابیندرانات تاگورزن تاج سر آفرینش است ، او شریک زندگی و یار ساعات درماندگی استگوتهبرای تحمل شدائد زندگی باید عاشق چیزی بود ، کاری ، زنی ، آرمانی و ...مارکوس آنامنشأ هر کار بزرگی زن است ، زن کتابی است که جز به مهر و محبت خوانده نمی شودلامارتینچیزی که زن دارد و مرد را تسخیر می کند ، مهربانی اوست ، نه سیمای زیبایشویلیام شکسپیرهر کجا مردی یافت شد که به مقامات عالیه رسیده یقیناً زنی پاکدامن او را همراهی کرده استشیلرزن عاقل به تربیت همسرش همت می گمارد و مرد عاقل می گذارد که زنش او را تربیت کندمارک تواینزن کانون پرفروغ خانواده ، مرکز مهر ، مظهر عشق ، نمایشگر پاکی ،نمونه عطوفت و چشمه عنایت استاقبال لاهوریآیندۀ اجتماع در دست مادران است. اگر جهان به میانجیگری زن گرفتار شود ،تنها اوست که می تواند آن را نجات دهدابوفور زنی را....زنی را می شناسم منکه شوق بال و پر داردولی از بس که پر شور استدو صد بیم از سفر داردزنی را می شناسم منکه در یک گوشه ی خانهمیان شستن و پختندرون آشپزخانهسرود عشق می خواندنگاهش ساده و تنهاستصدایش خسته و محزونامیدش در ته فرداستزنی را می شناسم منکه می گوید پشیمان استچرا دل را به او بستهکجا او لایق آنستزنی هم زیر لب گویدگریزانم از این خانهولی از خود چنین پرسدچه کس موهای طفلم راپس از من می زند شانه؟زنی آبستن درد استزنی نوزاد غم داردزنی می گرید و گویدبه سینه شیر کم داردزنی را با تار تنهاییلباس تور می بافدزنی در کنج تاریکینماز نور می خواندزنی خو کرده با زنجیرزنی مانوس با زندانتمام سهم او اینستنگاه سرد زندانبانزنی را می شناسم منکه می میرد ز یک تحقیرولی آواز می خواندکه این است بازی تقدیرزنی با فقر می سازدزنی با اشک می خوابدزنی با حسرت و حیرتگناهش را نمی داندزنی واریس پایش رازنی درد نهانش راز مردم می کند مخفیکه یک باره نگویندشچه بد بختی چه بد بختیزنی را می شناسم منکه شعرش بوی غم داردولی می خندد و گویدکه دنیا پیچ و خم داردزنی را می شناسم منکه هر شب کودکانش رابه شعر و قصه می خوانداگر چه درد جانکاهیدرون سینه اش داردزنی می ترسد از رفتنکه او شمعی ست در خانهاگر بیرون رود از درچه تاریک است این خانهزنی شرمنده از کودککنار سفره ی خالیکه ای طفلم بخواب امشببخواب آریو من تکرار خواهم کردسرود لایی لالاییزنی را می شناسم منکه رنگ دامنش زرد استشب و روزش شده گریهکه او نازای پردرد استزنی را می شناسم منکه نای رفتنش رفتهقدم هایش همه خستهدلش در زیر پاهایشزند فریاد که بسهزنی آواز می خواندزنی خاموش می ماندزنی حتی شبانگاهانمیان کوچه می ماندزنی در کار چون مرد استبه دستش تاول درد استز بس که رنج و غم داردنمی دانم؟...زنی را می شناسم من
نظرات شما عزیزان:
mehran 
ساعت0:40---6 بهمن 1391
سلام
ممنون که بهم سر زدی دوسته عزیزم
شرمنده که دیر اومدم.
چند وقتیه که کلا کم میام نت.
موفق باشی
رامین
ساعت15:08---1 بهمن 1391
ساقه شکستن ، قانون طوفان است . تو نسیم باش و نوازش کن !
زیبا بود
